Negen graden celsius gaf de thermometer aan op deze zondagmorgen, en dat op 24 augustus! Maar desalniettemin deed de stralende ochtendzon de zin in de geplande rit toenemen gelijk de. Goesting in een “komme mosselen mè friet” als avondeten. Maar om dergelijke caloriebom te kunnen verwerken zonder dat alle vettigheden zouden blijven plakken, moest er eerst gefietst worden. “Anticiperen” noemen ze dat in het wieler-en ander jargon. En dat er zou kunnen geanticipeerd worden, bleek voorafgaandelijk uit het profiel van de rit die op stapel stond. Wat er nog op stapels stond was den ouden brol waarmee onze copain Scalle twee grote containers aan het vullen was en bijgevolg verstek moest geven voor de rit. Wellicht moet de helft van de wtc hem onverwacht ter hulp geschoten zijn, want aan de start sto

Niettegenstaande de zomer al vrij ver gevorderd is en al de eerste ouderdomsrimpels opduiken rond de ogen van het warmste seizoen, zijn er toch nog enkele WTC-zonen en dochters die genieten van al dan niet welverdiende afwezigheid. Aangezien wij een club zijn die zijn leden niets van druk oplegt qua aanwezigheid, conditioneel niveau en materiaalkeuze werd het dan ook niet als meer dan normaal beschouwd dat we slechts met 11 getrouwen aan de start stonden. Dat was er trouwens maar tw

Stilaan sijpelen de leden waarvan het welverdiend verlof erop zit, terug naar de heimat. Gedaan met trips naar New York, Albanië, Bretagne, Zakinthos, Italië en noem maar op. Er zijn er nog wel een paar die aan het genieten zijn in de Provence, Indonesië en de Dodentocht in Bornem, maar deze zomerse zondagmorgen stonden we toch alweer met 13 aan de start. Van deze 13 waren er echter twee die zich met een daglicentie als gastrijdster hadden inschreven. Geert had namelijk twee van zijn drie dochters zo ver gekregen dat ze de ochtendlijke bedstee hadden verlaten, zich in hun fietsplunje hadden gehes

De dag voor de Nationale Feestdag, de 20ste juli dus, kondigt zich meestal niet aan als een dag van grootse gebeurtenissen. Deze zondag bleek op sportvlak dan toch een “nijlpaard” in de rijke Belgische koersgeschiedenis te worden. Timmeke Wellens had deze dag aangestipt als dé dag in de Tour 2025 waarin hij een gooi zou doen naar de dagzege. Ware het niet dat “Vocsnor” Campenaerts net hetzelfde had gedaan, maar dan op zijn kalender uiteraard. Wellens en Campenaerts raakten beiden in de vlucht en wat volgde was een staaltje van Wellense coolness. De ganse rit zat hij te linkeballen, deed alsof hij van zijn baas, TadejPogacar niet mocht meewerken, veinsde vermoeidheid en op een onbewaakt ogenblik, stoof hij er vandoor, zijn vluchtgezellen met lege handen achterlatend. Na een werkelijk majestueuze solo rondde hij zijn huzarenstukje op sublieme wijze af met ritwinst. Uiteindelijk zou de Vocsnor nog tweede worden en Alaphilippe won de sprint voor Wout Van Aert voor de derde plaats en jui

Zomerse zondagen zijn dikwijls de aanleiding tot een magere bezetting van de WTC-troepen. Menigeen onder ons krijgt dan al eens de aandrang om exotische oorden op te zoeken. Jos was een ganse week in de weer om de Italiaanse Alpencols een zware slag toe te brengen en reed op zaterdag nog zijn persoonlijke koninginnenrit, waarna hij kortelings zijn voiture zou keren om de terugweg naar belgenland aan te vatten. De Scalle trok met vrouw en kroost richting de fabrieken van de Bretoense botergalletten en zou daar zijn pilskes nuttigen. Bill en Els luisteren de tourcaravan op door hun dagelijkse aanwezigheden, en waarschijnlijk zijn er nog wel een paar die het ruime sop of het luchtruim hebben gekozen en hun bestemming angstvallig geheim wisten te houden om pottenkijkers te vermijden. Dit alles om maar te zeggen

U, als trouwe lezer, vroeg zich waarschijnlijk wel al af waar het verslag van afgelopen rit ergens was gebleven. Was deze terecht gekomen in de spam, de fire-wall of ergens blijven hangen tussen bovenkant bak, onderkant zak? U bent door de jaren heen zo verwend geweest dat U al het verslag van de rit kan lezen alvorens wij onze tweewieler tegen de gevel van ons stamcafé hebben geplaatst. Tegenwoordig moet alles sneller en sneller. Ouders verwachten dat de baby al geboren is alvorens de paringsdans is ingezet, dat de kleine spruit al een marathon kan lopen alvorens hij of zij kan kruipen, dat het master-diploma al binnengehaald is alvorens de eerste woorden zijn uitgesproken, en zo kunnen we nog een tijdje doorgaan. De Standaard is, dat Het Laatste Nieuws al oud nieuws is alvorens de eerste letters gedrukt zijn in Het Nieuwsblad. Aangezien ondergetekende niet zo begaan is met de social media, Facebook, tik-tok, Instagram, Strava, neemt het schrijven van dit verslag iets meer tijd in bes

De zondag van het Belgisch Kampioenschap op de weg werd er voor de WTC ook een pittige rit ingepland. Pajottegem zou onze bestemming worden en Pajottegem staat synoniem voor…
ja voor wat eigenlijk? Het klinkt alsof deze naam al honderden jaren bestaat, doch niets is minder waar, sinds 1 januari van dit jaar is dit namelijk de naam voor de fusie tussen Gooik, Galmaarden en Herne. Gogahe, Hegago of zelfs Gahego bekten allemaal niet zo goed en toen één of ander zatte schepen eens een helder moment had en met de naam Pajottegem op de proppen kw

De Langste Rit, Meldert-Meldert-Meldert-Meldert, eindelijk zou het er deze zondag eens van komen! 188 kilometers van Meldert naar een ander Meldert, van daaruit nog naar een ander Meldert en dan terug naar ons eigenste Meldert! Parcours? Check! Begeleiding? Check! Bevoorrading? Check! Stopplaatsen om iets te eten en te drinken, ook check! De conditie, driedubbele check bij iedereen, zelfs mét een bezoekje aan de osteopaat, de dopingdokter en den bieruitzetter. Al drie jaar spreken we er over, en slechts twee voormalige leden deden het ons voor. Nu zou het er van komen, eindelijk! Op de zaterdagavond-bbq werd het alcoholverbruik beperkt tot enkele verwaarloosbare glazen, het vleesverbruik tot één luttel stukje kippenfilet, en de wekker werd gezet zodat we zeker tijdig in ons bed zouden lig

Na onze doortocht op den Berendries van vorige week, was het tijd om ook eens te denken aan de mensen die makkelijk last hebben van hoogteziekte en liever beide wieltjes op de grond houden. Een uitgelezen rit zou eventueel de traditionele tocht naar de Vlieger van Kwatrecht kunnen zijn. De leden die liever vlakke ritten hebben, content, de President, die ooit wel eens een bod zal doen op die vlieger, ook content. Alleen maar blije mensen dus….Ware het niet dat er nogal wat gedraaid en gekeerd moest worden. Als je een rit van Meldert naar Kwatrecht en terug in twee ongeveer lijnrechte lijnen zou uittekenen, dan zou de rit wellicht amper 50 kilometer lang zijn, en dat is veel te kort voor een zondagvoormi

Na het lange weekend van vorige week was het tijd voor weer een lang weekend en hét signaal om eens de beentjes te testen. Eens voelen wie er, behalve de deelnemers op het champagneweekend, in het zwart was gaan trainen om geen mal figuur te slaan tegenover de afgetrainde mousserende wijnenzuipers. Daarom werd besloten ende beslist een rit in te lassen naar de dichtsbijzijnde Alpencol, Den Berendries. U gaat nu waarschijnlijk bezwaarlijk opwerpen dat deze heuvel geen Alpencol is! En wat doet de Stappers Alm dan op Den Berendries? Moest het geen col van betekenis zijn in de Alpen zou dienen brave mens nooit of te nimmer aan een vergunning geraakt zijn bij de De Croo-clan om daar een Alpen Stü