Deze ochtend kleurde het dorpscentrum van Meldert fluo-geel. Uit alle windrichtingen en zijstraten daagden oude en nieuwe leden op want het groepsfotomoment was weer aangebroken. Ieder jaar, begin maart, tooien de leden zich namelijk met hun beste kleren, pluimen en andere attributen om op hun paasbest op de clubfoto te staan. Enkel Jo, de fotograaf van dienst, staat dan zelf niet op de foto, maar eerlijk gezegd, wie treurt daar nu om. Hij wierp dan maar bij het schiete
Daags voor onze maagdenrit won Lotte Kopecky op weergaloze wijze (direct van in de eerste zin een pracht van een alliteratie) de Strade Bianche, voor de vrouwen weliswaar. Tadej Pogacar deed dat zowaar nog weergalozer bij de mannen, door de rest van het pak op vijftig kilometer van de streep het nakijken te geven. Akkoord Alaphilippe deed nog maar eens een “à la Philippeken” en ook ons Vlaams speerpunt in deze Toscaanse koers, Tiesj Benoot - degene die weten waar zijn voornaam vandaan komt, mag altijd een gele briefkaart sturen en wint een “tige filtée” van 10 cm lengte - lag ook al tegen de Italiaanse straatstenen. Zijwind, bij de WTC weten we er alles van! Iedereen herinnert zich nog onze passage door de Moeren toen we van de macadam gewoon de beek in waaiden! Ah ne
Later op deze zonnige zondag zouden Van Aert en Evenepoel net de duimen moeten leggen tegen Filippo Ganna. Een nagelbijtende secondenstrijd resulteerde in zilver voor Wout en brons voor Remco. Uiteraard kenden wij deze uitslag nog niet wanneer wij zondagmorgen om 08:30 uur verzamelden voor nog maar eens een traditionele rit, deze keer naar Brussel op de autoloze zondag. Vorige week reden we met de retrorit een andere klassieker, maar nu stond de trip na
Gelukkig dat we op zaterdag met een klein comité van WTC-leden wat tijd op overschot hadden. Bijgevolg konden we de retrorit van zondag vooraf al eens gaan verkennen en de sympathieke cafébaas van Het Bergenhof in Steenhuize-Wijhuize gaan verwittigen dat er op zondagochtend een (Jean en Hans De) Bondt allegaartje aan wielerzonderlingen op zijn terras zou neerstrijken. Dat onze respectievelijke echtgenotes ons allen dezelfde vraag stelden :”Kunt ge die mens niet via den telefoon verwittigen?” werd ook m
Kermis in ’t dorp! Lang geleden was dit voor de Meldertenaren of was het nu Meldertezen hét hoogtepunt van het jaar. Maar in deze moderne tijden kan men wel ieder weekend één of meer festiviteiten, kermissen, festivals of andere uitspattingen meepikken. Echter door de coronagolf die elk van ons wel op de één of andere manier vol heeft geraakt, beperkten onze uitspattingen zich tot een bloksken om wandelen, een digitaal aperitiefgebeuren met de naaste familie of ne keer om acht uur ’s avonds staan applaudisseren gelijk zot. Maar deze zondag zou het vollen bak worden! Weg mondmaskers, weg ontsmettingsgellekes en welkom aan de dikke pinten en innige omhelzingen met vrie
Als medeparcoursbouwer van de wtc begon het stilaan te dagen dat we een beetje uitgeput raakten in onze inspiratie om nieuwe ritten te fabriceren. Dat er hier en daar eens een woordje kritiek werd geuit op sommige (lees: alle) ritten, heeft er hoegenaamd niets mee te maken dat wij de hulp inriepen van andere, zoals sommigen het tijdens de rit zo mooi verwoordden, professionele en meer ervaren ritten-architecten.
En onze vriend Steven, u weet wel de vingervlugge bandenvervanger én lange-ritten-fietser, schoot meteen ter hulp. Hij bood spo
De wtc-leden blijken augustus-verlofgangers, althans dat deed de opkomst toch vermoeden op zondag. Slechts veertien thuisblijvers verschenen netjes uitgedost aan de start. Dat sommigen nog slaap-en gewoon dronken waren, bleek uit het volgende. Ik vroeg de president toch nog even geduld te hebben alvorens het vertrek te blazen. Michiel had namelijk laten weten dat hij zeker ging meerijden, en dat hij met zijn camionette zou naar Meldert komen. Zijn vorige telaatkoming indac
Nog niet eens zó lang geleden was het de traditie dat er enkel op zondag in bad gegaan werd en dan nog liefst alle leden van het gezin, één na één in hetzelfde badwater. Ondertussen zijn de tijden veranderd en wordt er verwacht dat je je minstens één keer per dag doucht, baadt en schrobt met de sterkst geurende zepen, gels en conditioners. Resultaat hiervan is dat er vermoedelijk zevenvijftig huidziekten en allergieën bijgekomen zijn, maar iedereen blijft vrolijk zijn opperhuid eraf wrijven. Om nu het zondagse “badderen” te eren en te gedenken was het vandaag, zondag dus, nu ook eens tijd voor een bad, een taalbad weliswaar.
Het was echter geen sinecure om op een afstand van maximaal tachtig kilometer de taalgrens over te steken en ook nog op tijd terug op het terras van Ingrid te zijn. Met w
De Olympische Spelen van Tokio zitten erop. Zeven medailles haalde België, drie gouden, één zilveren en drie bronzen. Geen slechte cijfers met onze elf miljoen inwoners, maar langs de andere kant, wel mager in vergelijking met onze noorderburen. Zo schepten zij met de grote sneeuwschop de ene na de andere medaille in het baanwielrennen. Met onze eigen medaillehoop in deze sportdiscipline, Dhoore en Kopecky, werd letterlijk het parket aangeveegd. Ze zullen bij thuiskomst in België nog menig houtsplinterken uit hun lijf mogen pulken. Pech? Misschien wel. Maar het is een algemeen gegeven dat vermoeidheid, ongemotiveerdheid en ongeconcentreerdheid sneller leidt tot valpartijen, onze ranke asfaltduiker Peter in het achterhoofd houdend. Maar nu binnen de wtc-rangen ieders batterijen zijn opgeladen na welverdiende hoogte-en laagtestages is de kans op valpar
1 augustus 2021 zal de sportgeschiedenis ingaan als de dag waarop Nina Derwael goud haalde op de brug met ongelijke leggers. Maar ook voor de WTC was dit een sporthistorische dag aangezien de brug met ongelijke leggers over de E40 op Ten Bos onderbroken was en wij bijgevolg een andere manier moesten zoeken om deze verkeersader te kruisen. Heeft daar iemand met een woord over gerept op Sporza, HLN of Het Nieuwsblad .be? Ik dacht het niet.
U moet weten dat de stress bij iemand die op punt staat een fabelachtige oefening te draaien rond de leggers wel zeer hoge top
