Een weekje voor de verkiezingen deed de President nog een charme-offensief om een absolute meerderheid aan stemmen binnen te halen. Net voor het weekend en de zondagrit bezorgde hij alle achterstallige wieleruitrustingstukken bij de eerder misdeelde leden. Of dit genoeg zou zijn om een klinkende overwinning veilig te stellen zou de nabije toekomst moeten uitwijzen. De opposite was namelijk al weken bezig om de schijnwerper naar zichzelf te draaien. Zo werden er al een paar pareltjes van ritten door hen afgeleverd en deed Els vorige week ook nog een meesterzet door een feilloos ritverslag af te leveren nadat een paar tere zieltjes, wiejke tingels in de volksmond, het lieten afweten ingevolge de zoveelste waterige zondag. Of zi

Op de dag dat Tim Merlier zijn derde eindzege binnenhaalde in de Giro D’Italia en onze Tadej met weelderige haarpluk (waar sommige onder ons enkel maar jaloers kunnen op zijn) zich tot eindwinnaar kroonde zag het er in het WTC-batillion in de ochtend een pak minder rooskleurig uit.

Omstreeks 8 uur in de ochtend sijpelden de eerste annulaties binnen, weemoed over de langdurige herfst, knie-problemen, covid-recup, zelfs enige lepra-symptomen werden gemeld van mensen die veronderstellen dat ze toch enige vorm van bruistablet in zich hebb

In de Giro d’Italia was de spanning al van bij de eerste ritten weg, dankzij superman Pogacar die alle rechtstreekse concurrenten meteen het nakijken gaf. Net zoals kinderen zich wel eens spiegelen aan superhelden en hun superkrachten proberen te kopiëren, zijn er ook volwassenen die denken dat zij een verre afstammeling of verwant zijn van topcoureurs en dat ze bijgevolg toch ook een beetje van die suprematie bezitten. Maar daarover onmid

Dag drie van het WTC-weekend zou de kers op de taart worden, den “boequé” van het vuurwerk, den blommeké van de koers. Twee van de fietsers van de eerste twee dagen lieten echter Jo’s masterpiece aan hun neus voorbij gaan. Katrien vond dat het nu eindelijk wel eens tijd was om wat tijd met dochterlief te besteden en trok met Els en Wendy en de kids naar Kortrijk voor een welverdiende plons in de verfrissende baden van Lago. Alleen nestelden de dames zich op het zonove

Dag twee diende zich veelbelovend aan, een staalblauwe hemel, een stralende ochtendzon en een prachtig uitzicht zowel vanop de kamers als van in de ontbijtzaal van ons hotel Panoramique van Floreal Holidays. En al ben ik misschien ietwat bevooroordeeld met een partner die voor deze groep werkt, er viel echt niets op aan te merken. Oké, de voorkant van het hotel ziet er dan wel wat sjofel en gedateerd uit maar de achterkant maakt heel veel goed, zo ook de kamers om nog maar te zwijgen van het rijke ontbijt en het lekkere avondeten. Maar ik ben hier niet om hotelrecensies te schrijven, daarvoor mo

Daags nadat onze lieven heer met zijn boot ten hemel was gevaren, stond voor de zoveelste keer het wtc-fietsweekend ingepland. De troepen onzer Faluintjestrots zouden deze keer neerstrijken in het onooglijke dorpje Mont Saint-Aubert in de onmiddellijke omgeving van Doornik. En ja hoor, ook traditioneel lag ons hotel dit jaar, net als vorig jaar bovenop een heuvel, 147 meter boven de zeespiegel. Op dag één verliep de klim naar het hotel nog vrij vlot aangezien iedereen er met de auto toe kwam. Nog geen man of vrouw overboord uit den boot van onzen lieve heer, alle geregistreerde fietsers, zijnde 15 stu

Coureur, wielrenner, het is eigenlijk een zittend beroep. De enige keer dat hij zich eens rechtzet is wanneer het eens steil bergop gaat of wanneer een sprint zich aandient. Voor de rest van de werkdag : zitten, zitten en nog eens zitten. En wat gebeurt er als men te veel zit? De buikspieren en de rugspieren verslappen. In het profwielrennen wordt er dan aan “core stability” gedaan om deze spiergroepen bij te trainen. Maar dan nog, toppers als Mathieu Van Der Poel hebben ook wel eens last in de onderrug, met matige prestaties tot gevolg. Wel nu, in het niveau net onder het profwielrennen, het WTC-niveau als het ware, wordt er amper aan “core stability” gedaan en als dan de vrouw van het WTC-lid haar jaarlijkse klaagzang start dat het terras en de oprit er toch wel groen, grijs en vuil bij ligt, dan moet de coureur even uit zijn comfortzone stappen. Er zal en er moet dan geschuurd worden, dat de borstelharen zo ver weg slijten dat enkel het hout van de borstel nog overblijft. Schrobben, schuren, skarten en krabben, dat groen moet eraf! Als de klus dan eindelijk geklaard is, de coureur neerzijgt in zijn eveneens afgeschuurde tuinstoel, zijn “Jupk

Ik heb het even voor u opgezocht welke gevolgen een wind met een kracht van 6 Beaufort heeft : dikke takken gaan bewegen, paraplu’s waaien kapot en hoeden en petten waaien af. Dat valt dus nog redelijk goed mee é om in te fietsen, zolang ge vanonder de takken blijft, uwe paraplu dicht laat en uwen koershoed thuis laat. Dat was dan ook te zien aan de opkomst deze zondagmorgen, veertien man en één vrouw sterk, stond de WTC aan de start. Een aantal coryfeeën waren verontexcuseerd met een al dan niet officieel attest of doktoorsbriefken. De President stuurde zijn zak met suikerwa

Om 08:15 uur zou het stoppen met regenen deze zondagochtend. We zijn ondertussen 21 april en we hebben amper 1 zondag achter de rug waarop we zonder kopzorgen over buien, regen, slagvlagen en een niet aflatende wind konden vertrekken. Ook deze zondag was het weer van dat. Wel fietsen, niet fietsen…ten huize van de wtc-leden werden de weegschalen en balansen bovengehaald en de pro’s en de contra’s werden gewikt en gewogen. Als het pas om 8:15 uur zou stoppen met de ochtendlijke stortbuien, betekende dat een aantal die een iets verdere verplaatsing moesten maken naar het startpunt, al goed doorregend zouden zijn voor de start. Zo werd voor de Moorselse kolonie van de WTC het comp

Ongeveer gelijktijdig stonden op zondagochtend de wekkers van de wtc-leden en van de Meldertse neo-prof Gil Gelders. Alleen moesten onze leden hun ontbijt voor de rit zelf prepareren terwijl Gil maar moest aanschuiven aan het rijkgevulde buffet van Soudal-Quick Step in een hotel in de buurt van Valkenburg. Want in tegenstelling tot de WTC’ers zou Gil niet naar de Kalkense Meersen fietsen maar zou hij zich meten met de andere profs in de Amstel Gold Race in de Hollandse Heuvels. Als ieder van ons al genoegen nam met een sandwich of pistolet met choco of speculaaspasta, zou het er ginder bij de Wolfpack wel anders aan toegaan. Die mannen eten havermout, boekweitpannenkoeken, drinken rijst-of amandelmelk en nog van die rare new-age toestanden. Moest het mogen van de UCI, ze zouden met zelfgebreide geitenwollensokken in hun designer koersschoenen rondfietsen. In tegenstelling tot flandriens zoals de Jean die vroeger witte boterhammen met confituur, hesp van een goed varken en veel goei boter naar binnen sloegen, worden alle coureurs tegenwoordig omsingeld door diëtisten, zelfverklaarde voedings