3 van ons fietsweekend in de prachtige, groene, bijna gravel-vrije omgeving van de Kempen. Alhoewel gravel-vrij. Door de vele kilometers doorheen deze streek hebben wij vele mooie stukjes natuur mogen bewonderen. Naast het water, over het water en zelfs door het water.
Mil van den Ossenkop en Okselaar
Dag 2 van het fietsweekend van de WTC in de Kempen. Na een stevig ontbijt staan we met z’n allen klaar om onze volgende rit aan te vangen. Dit keer in de huidige kleuren van de club en er zijn geen vreemde eenden meer in de bijt te bespeuren. Niemand die het aandurft om in de kleuren van de concurrentie, alhoewel, de Vliegende Spaak is al lang geen concurrentie meer, te verschijnen.
Ge hebt Meldert, Meldert en Meldert
Wie het kleine niet eert...
Communicant zijn is plezant!
Papparazo schiet bijna foto van het jaar...
Over volle venten en klasbakken
De onrustwekkende verdwijning
“Ge moet twee keer vervellen eer ge coureur komt!” (dixit Y. Lampaert)
Vandaag veertien april, had copain Jo, een kasseirit gepland, geheel toevallig op de dag van Parijs-Roubaix. Dat we anders op iedere zondagrit de kasseien angstvallig vermijden en er zelfs met grote bochten omheen rijden, mocht op deze hoogdag van het Klassieke voorjaar geen excuus zijn om ons aller prostaatklier geheel vrijblijvend te laten masseren.